آنتی بادیهای که در مراحل مختلف دیابت تیپ I میتوانند کمک کننده باشد.
در دیابت تیپ I تخریب سلولهای بتای پانکراس با واسطه ی سلولهای لنفوسیت T صورت می پذیرد. تعدادی آنتی بادی از جمله GAD-Islet cell Antibodies- و آنتی بادی (IA2) Tyrosin phosphatase وجود دارد.
این آنتی بادیها جهت پیش بینی وقوع یا حمله دیابت ملیتوس تیپ 2 می باشند.
(Islet cell Antibodies) ICA :اولين مارکر خودايمني اختصاصي سلول هاي جزيره اي بوده که در تحقيقات ديابت مورد استفاده قرار گرفته است . وجود ICA در افرادي که مبتلا به ديابت نيستند بيانگر خطر ٥٠-٤٠ درصد جهت ابتلا به ديابت تيپ ١ در طي ٥ سال مي باشد.کاربرد آن در ارزيابي خطر ابتلا به ديابت تيپ ١، افتراق ديابت ١ از تيپ ٢.
GAD Ab : پانکراس جهت انجام وظایف خود نیاز به آنزیم گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز دارد . آنتی بادی gad به این آنزیم واکنش نشان داده و سبب تخریب آن می گردد و در نتیجه آن وظایف پانکراس را مختل می نماید.
Insulin Ab : آنتی بادی آنتی انسولین که به ساختمان پروتئینی انسولین تهاجم می نماید. این انتی بادی در ارزیابی قابلیت واستعداد فرد به دیابت تیپ I ایفای نقش بنماید.
IA2 Ab (Second Islet cell Antibody) : یا آنتی بادی تیروزین فسفاتاز که جهت پیش بینی تکامل و پیشرفت دیابت تیپ I بسیار مهم است.
Zn T8 Ab : به تنهایی یا همراه با سایر آنتی بادیها در تشخیص دیابت تیپ I کمک کننده است.
|